همه چیز درباره راندو(مداد رنگی و ماژیک)
درباره اسکیس، کروکی، راندو و پرزانته در معماری
تعریف راندو و پرزانته در معماری
راندو (Render)، به معنای تنظیم محصول نهایی یا فرآورده (Product)، به گونه‌ای است که بتواند با مخاطب ارتباط درستی برقرار نماید. قرار دادن فیگور انسانی و درخت در محل‌های مشخص برای نشان دادن مقیاس نما یا مقطع، ترسیم مبلمان معماری و یا شهری یا استفاده از نوشتار برای معرفی بخش‌های مختلف پلان، گذاشتن سایه در نما و مقطع برای نشان دادن پیش آمدگی‌ها و تو رفتگی‌های آن و ترسیم بافت مصالح در نما و مقطع از عمده‌ترین کارهایی است که در راندو معماری و طراحی شهری مطرح میشود و کتاب‌هایی نیز که در این زمینه از نویسندگان خارجی به چاپ رسیده است به روشنی وظیفه راندو در طراحی معماری و طراحی شهری را به نمایش می‌گذارد.
.پرزانته(Presentation)، ویرایش‌های نهایی است که برای ارائه کاری چشم نواز به مخاطب بر روی آن انجام میشود. چگونگی رنگ آمیزی، چیدمان عناصر درون شیت و برقراری رابطه میان این عناصر از عمده‌ترین موضوعاتی است که در پرزانته کار معماری و شهری مورد توجه قرار می‌گیرد.
چرا اسکیس می زنیم؟گرایش به طراحی در دهه های اخیر ،نگرانی هایی در مورد رنگ،سبک،بیان و سرعت به همراه داشته است این مشخصه ها همچنین پاسخ هایی به فن آوری جدید و شیوه زندگی ما به سبک امروزی است.از نقطه نظر آموزشی نیز تاکنون کمتر به طراحی توجه شده ،در حالی که می دانیم اسکیس زیر بنای برنامه آموزشی پرمایه و دوره پیش نیاز برای همه دانشجویان طراحی است.هنگام اسکیس زدن به هماهنگی چشم و دست نیاز دست .ابتدا (موضوع مورد نظر را )می بینیم سپس بررسی می کنیم و بعد به روی کاغذ می اوریم .انچه در ذهنمان است به کمک مداد،به روی کاغذ منتقل و ثبت می شود.مداد رابطه ای فیزیکی بین چشم ،ذهن و دست برقرار می کند و ابزار مناسبی برای اسکیس زدن است چرا که در دست گرفتن آن راحت است و قیمت زیادی ندارد .نرمی و روان بودن مداد از مشخصه های منحصر به فردی است که آن را برای مبتدیان مطلوب کرده است.دانش و مهارت هایی که از اسکیس های مدادی کسب می شود به راحتی انتقال پذیر به سایر موضوعات طراحی است و مزایای آن بی شمار و دائمی است.
مداد
مداد ابزاری مناسب و چند کاربردی برای طراحی است. هیچ ابزار دیگری جز مداد امکان ایفای این نقش ها و وظایف متعدد و متنوع را ندارد زیرا مداد را نه فقط برای کشیدن خطوط با پهنای متفاوت ،بلکه می توان برای سایه زدن ،ایجاد بافت و رنگسایه های گوناگون نیز به کار گرفت.
در نگاه برخی افراد تفاوتی میان مداد و خودکار یا هر وسیله علامت گذار دیگری وجود ندارد و می توان از همه آنها برای اسکیس زدن استفاده کرد.در این دیدگاه حقیقتی نادیده پنداشته شده و ان منحصر به فرد بودن طراحی با مداد و ویژگی عدم قابلیت کپی گرفتن از آن است.
انواع مداد
انواع بسیار زیادی مداد هست که کم و بیش کارهای مشابه انجام می دهند .نکته کلیدی این است:مدادی را انتخاب کنید که با آن راحت تر بتوانید کار کنید.مدادهای معمولی درجه هایی مختلف از b و h دارند. مدادهای سخت را با علامت h و مدادهای نرم را با b نشان می دهند.از مدادهای سخت برای ترسیم فنی استفاده می شود زیرا خطوطی بسیار باریک ،ظریف و با ثبات به جا می گذارد.و تا قبل از عصر کامپیوتر استفاده از آن فقط بین معماران رایج بود ،چرا که خطوط ظریف و منظم ایجاد شده با آن،جوابگوی دقت بالای معماران در طراحی بوده است.مدادهای نرم نیز مطلوبند زیرا درجه تیره تری از رنگ به وجود می آورد و راحت تر روی کاغذ حرکت می کند اما از آنجا که نوک این مدادها (بر اثر تماس روی سطوح اثر پذیر )سریع سائیده می شود ناگزیر خطوطی پهن و کم ثبات ایجاد می کند.
مداد زغالی،آرایشی ،آبنوسی ،مداد تخت اسکیسی،مداد طرح اولیه و ... انواع دیگر مدادهاست.مداد زغالی،مغزی زغالی دارد و کار با آن درست مانند زغال طراحی است با این تفاوت که نوک آن را مثل مداد نمی توان تیز کرد. ازآنجا که مغزی این نوع مداد به چوب پوشیده شده نتیجه کار با آن بسیار تمیز تر خواهد بود.انواع کاغذ
با استفاده از مداد مخصوص اسکیس می توان روی هر سطح (اثر پذیری) ،از دستمال سفره گرفته تا مقواهای گران قیمت فانتزی اسکیس زد. استفاده از ارزان ترین کاغذ سفید،مهم ترین نکته ای است که مبتدیان باید پیوسته به خاطر داشته باشند.من همیشه پیشنهاد می کنم از برگه های ساده و سفید a4 استفاده کنید .مزیت آن فقط قیمتش نیست بلکه می توانید هر بار روی یک ورق جداگانه کار کنید. اگر زمینه قبلی نداشته باشید آموختن اسکیس روی تخته اسکیس یا دقترچه اسکیس خیلی سخت است.لبه ها و ضخامت تخته مزاحم حرکت دست می شود و در این حالت بی تردید نمی توانید مدادتان را کنترل کنید. برگه ای ساده،این امکان را برای هنر آموز فراهم می کند تا کف دستش به راحتی روی سطح اثر پذیر قرار بگیرد.میز هم - برای قرار گرفتن برگه روی آن - نقش تکیه گاه را دارد و باعث تعادل بیشتر دست می شود همچنین از لرزش ان جلوگیری می کند.اگر یک طرف برگه را پر کردید،می توانید در طرف دیگر آن هم اسکیس بزنید(البته سعی کنید این کار را روی تخته اسکیس ضخیم انجام دهید .اسکیس زدن پشت برگه به اندازه اسکیس زدن روی آن مشکل است).از همین برگه های ارزان قیمت برای تمرین سایه روشن یا آزاد گذاشتن عضلات دست استفاده کنید.وقتی اعتماد کافی به دست آوردید و به دستتان مسلط شدید می توانیداز برگه های گران و فانتزی استفاده کنید.
کاغذهای مناسب برای اسکیس،با وزن و بافت های مختلف (در بازار) موجود است.منظور از وزن،سنگینی(ضخامت) کاغذ است.مثلاً کاغذ 110 پوندی ضخیم تر از 40 پوندی است.کاغذ معمولی طراحی بین 50 تا 110 پوند می باشد.بافت هم به درجه زبری سطح کاغذ می گویند اما متأسفانه ،استاندارد عددی برای آن وجود ندارد.نام کاغذ،بافت آن را مشخص می کند.کاغذ مخصوص آبرنگ زبر و دانه دانه است اما کاغذ بریستول نرم و براق است. تولیکنندگان کاغذ نام های تجاری زیادی دارند بنابر این شما با توجه به نوع اسکیس و بضاعت مالی شخصی باید ان را تهیه کنید.
به خاطر داشته باشید که تفاوت ته مایه رنگ خمیر کاغذ یا نام های تجاری مختلف کاغذ های بازیافتی،در بازده اسکیس شما تأثیر زیادی نخواهد داشت.
کاغذ مناسب برای اسکیس ،کاغذی است که بافت آن در حد متوسطی باشد.سطح کاغذ باید کمی (دانه دانه) یا (دندانه دندانه) باشد تا برای نگهداشتن سر مداد اصطکاک لازم را داشته باشد [و مداد به راحتی سر نخورد].سطح خیلی نرم کاغذ های تصویر سازی برای اسکیس های کلی توصیه نمی شود.این صفحات خیلی لیز هستند بنابراین طراحی کردن روی انها مشکل است. اما تصور من بر این است که [استفاده آن] برای مبتدیان مطلوب نیست.
از طرف دیگر،کاغذ پرس سرد مخصوص آبرنگ ،سطحی بسیار زبر دارد و نوک مداد به راحتی روی آن سائیده می شود.این نوع کاغذ آنقدر زبر است که مداد به سختی روی آن حرکت می کند و هنرآموزان مبتدی برای کنترل خطوطی که روی آن می کشند و در نهایت،ابعاد مناسب اسکیس دچار مشکل می شوند.خطوط خیلی صاف،روی [این کاغذ]به صورت شکسته به نظر می رسند و قسمت های سایه زده شده مانند نواری از نقاط روشن دیده می شود.بنابر این کاغذهای زبر برای اهداف آموزشی مناسب نیست و فقط به هنرمندان در سطوح پیشرفته که اهداف خاصی را دنبال می کنند پیشنهاد می شود.
کاغذ مورد علاقه من ،کاغذ ساده مخصوص طراحی با وزن متوسط است(حدود 80 پوند)و اغلب در چند اندازه،از بسته های کوچک تا اندازه های بزرگ ،متناسب با سه پایه نقاشی در دسترس می باشد. من اغلب دفترچه اسکیس کوچکی (حدود a4) همراه خودم دارم تا هنگام قدم زدن بتوانم سریع از موضوعاتی که در اطرافم می بینم اسکیس بزنم.این عادت از همان روزهای اول دانشکده در من رشد کرد و برای کسانی که به هنر طراحی عشق می ورزند تجربه مفیدی است.
لوازم جانبی
اگر مدا تراش برقی در اختیار ندارید می تونید برای تراشیدن مدادتان از چاقوی کوچک جیبی (قلم تراش)استفاده کنید،البته من اولی را ترجیح می دهم چون سر مداد را بلند تر می تراشد و کار کردن با آن راحت تر است.سر بلند مداد باعث استفاده طولانی تر آن می شود و فواصل تراشیدن آن را به حداکثر می رساند.تخته ساب،سنگ ساب،و کاغذ سنباده نیز کم ک می کنند تا نوک مداد تیز تر شود.هر کدام را که ترجیح می دهید استفاده کنید.اگر به هیچ یک از وسایل بالا دسترسی نداشتید نوک مدادتان را روی سنگ یا سنگفرشی بکشید و بدین ترتیب آن را تیز کنید.
به شخصه طرفدار استفاده از پاک کن نیستم چون فکر می کنم نوعی وابستگی ایجاد می کند و مانع پیشرفت کار می شود .بنابر این ترجیح می دهم روی همان اشتباهات اسکیس بزنم یا برای خلق طرحی جدید و پویا،آنها را مبنای کار قرار دهم.در موارد بخصوص ،از پاک کن بتونه ای یا از پاک کن پلاستیکی نرم و سفید می توانید استفاده کنید .پاک کن بتونه ای به راحتی آثار به جا مانده از مداد را بدون آنکه خرده پاک کن به جا بگذارد پاک می کند.پاک کن پلاستیکی سفید نیز،اثر به جا مانده از مداد را خیلی خوب می تواند پاک کند اما فتیله هایی باقی می گذارد که باید آنها را با جاروی مخصوص از روی کاغذ زدود. هیچ نوع پاک کنی کاملا تمیز پاک نمی کند،هر کدام به نوعی به سطح کار آسیب می رساند و بافت آن را تغییر می دهد.پاک کردن آثار مداد روی کاغذ نرم بسیار مشکل خواهد بود.طریقه گرفتن مداد
شیوه های بسیاری برای گرفتن مداد هست اما نکته کلیدی این است که وقتی اسکیس می زنید مداد را طوری بگیرید که راحت یاشید.مداد را مثل وقتی که می خواهید چیزی بنویسید،نگیرید زیرا در این حالت ،مداد را سفت و محکم می گیریم در حالی که هنگام اسکیس زدن،دست باید نسبتاً آزاد و راحت باشد .حدود دو تا سه سانتی متر بالاتر از سر مداد را بگیرید.در این حالت با انگشت شست و دو انگشت اولی مداد را می گیریم .بدین ترتیب مداد،به راحتی روی انگشت سوم قرار می گیرد. انگشت دوم و شست برای ثابت نگه داشتن مداد و جلو گیری از سر خوردن آن است.
معمولاً ارتباط بین انگشت اشاره و شست،نوع خطوط و سبک اسکیس را مشخص می کند.سر این دو اگشت حکم تکیه گاه مداد را دارند.وقتی نسبتاً به هم نزدیک باشند،انگشت ها به سمت داخل خم می شود بنا براین حرکت (جابه جایی)مداد محدود به اندازه ای است که انگشتان می توانند باز شوند.این حالت کاملاً شبیه به حالت نوشتن است.برای کشیدن خط پرداز و جزییات اسکیس این حالت کاربرد دارد و باعث می شود هنرمند کنترل بیشتری روی مداد داشته باشد تا اشتباهات به حداقل برسند.حالت نوشتن
_محکم گرفته می شود.
_انعطاف پذیر نیست.
_انگشتان به سر مداد خیلی نزدیک است.حالت اسکیس زدن
_دست آزاد گرفته می شود.
_انعطاف پذیر است.
_انگشتان از سر مداد فاصله دارند.
حالت دوم زمانی است که سر انگشت دوم و شست دور از هم باشند و معمولاً به جای آنکه به سمت داخل خمیده باشند، راست هستند.به این ترتیب حرکت مداد بیشتر می شود.با باز کردن انگشت دوم و سوم و حرکت آنها به سمت بالا و پایین خطوطی به بلندی شش ،هفت سانتی متر می توان کشید.همچنین دراین حالت هنرمند می تواند مداد را از پهلو بگیرد و از تمام سر مداد حداکثر استفاده را ببرد.یکی از نتایج این طرز گرفتن مداد ،کشیدن خطوط پهن است .چرا که به راحتی می توان تمام انگشتان را باز کرد ،در نتیجه مداد،نرم و آرام روی کاغذ حرکت می کند.زاویه و درجه انعطاف پذیری مداد باید با دست هنرمند تنظیم شود،شخص می تواند بدون درنگ یا وقفه از حالت اول به حالت دوم تغییر حرکت دهد.
در حالت سوم گرفتن مداد درست مثل گرفتن کاردک بتونه کاری یا ازار دیگری شبیه آن است.مداد بین انگشت شست و انگشت دوم گرفته می شود.در این حالت هرگونه حرکت انگشت یا دست حذف می شود،بنا بر این بیشتر برای کشیدن خطوط بلند و پهن مناسب است.کل ساعد نیز به کار گرفته می شود تا حداکثر امکان را برای هنرمند فراهم کند.با توجه به اندازه کاغذ مورد استفاده و وسعت حرکت بازوی هنرمند،خطوط کشیده شده با این روش،به بیش از یک متر نیز می تواند برسد همچنین در این حالت می توان خطوط اسکنه ای ایجاد کرد .کافی است مداد را در دست بگیرید و با ضربات کوتاه و ناگهانی به سمت بالا و پایین،این خطوط را ایجاد کنید.
فشار دستمیزان فشار بر مداد و صحیح انجام دادن آن رویای هنرآموزان مبتدی است.پی بردن به این موضوع به زمان و دل بستن به کار نیاز دارد،راه میان بری برای آن وجود ندارد جز آنکه باید تجربه کرد و آموخت.
میزان فشار بر مداد همان چیزی است که به خط روح و ظرافت می بخشد.ضربات و خطوط بدون فشار ،ساده و یکنواخت می شود.خط ساده ای که با قلم و مرکب کشیده می شود می تواند بسیار زیبا باشد بویژه زمانی که خطوط یکنواخت و یکدست هستند.این نوع یکنواختی در خط سبب وضوح و صراحت اسکیس می شود.مداد شبیه قلم نیست و خطی که با آن کشیده می شود مثل خط قلم،یکنواخت نیست.مداد با مغزی سخت در مقایسه با مغزی نرم می تواند خطی نسبتاً یکنواخت ایجاد کند.اما زیبایی اسکیس مدادی به خاطر توانمندی هنرمند در اعمال فشار بر مداد به منظور تغییر در کیفیت خطوط است.حرکات خط پردازی )ضربه ای) ،کشیدن به سمت بالا ،چرخشی،همچنین حرکت ناگهانی مچ و آرنج و تغییرات ناگهانی زاویه سر مداد، در ایجاد تنوع و منحصر به فرد بودن اسکیس های مدادی نقش دارند.
با مداد باید مانند ابزار توانمندسازی حرکات دست،بازو و انگشتان رفتار کرد.گذشته از همه اینها،تنها از طریق این برخورد های حسی است که اسکیس به وجود می آید.روش اسکیس زدن فقط شامل حرکت دستی که مداد را گرفته،نمی شود بلکه ارتباط حسی سراسری از چشم به مغز و دست برقرار می شود .باتدا با چشم [شی ء مورد نظر را]مشاهده و باز بینی می کنیم سپس با کمک مغز و چشم آن را ساده می کنیم،دست هم آنچه را که مغز با دلیل ،ذخیره کرده،[روی کاغذ] ثبت می کند.مجدداًچشم ها آنچه را دیده ،ارزیابی می کند تا تصویر ذهنیمان از هر جهت شبیه همان چیزی باشد که در ابتدا دیده ایم.تغییرات لازم صورت می گیرد و دوباره همه چیز ارزیابی می شود.در یک کلمه:این [مراحل]،فرآیند اسکیس زدن است بی تردید اسکیس زدن فرآیندی ذهنی و کاملاً شخصی و خصوصی استًفشار آوردن بر مداد نیز اینگونه است یعنی استاندارد علمی ای وجود ندارد تا فرد میزان فشار را با توجه به نوع سر مداد تنظیم کند و اساس آن متکی بر آزمون و خطاست چرا که از اشتباهات و موفقیت هاست که درس می گیریم .برای دست یابی به الگویی منسجم و تلاش برای حفظ آن باید پیوسته این کار (آزمون و خطا) را انجام داد.
در واقع شگردهای زیادی وجود ندارد تا فردی بتواند میزان فشار و نیروی [وارد بر مداد] را بیاموزد.نکته کلیدی نحوه گرفتن مداد است.از آنجا که سر انگشتان به مداد فشار وارد می کنند بنا بر این طرز گرفتن مداد و تماس انگشتان با مداد بسیار مهم است. میزان فشار وارد بر مداد ارزش سایه روشن را مشخص می کند.برای ارزش رنگی تیره تر مقاومت کمتری لازم است و بر عکس.تغییر و تنوع در سایه های مدادی به طور کامل به توانایی هنرمند در کم و زیاد کردن فشار در لحظه مناسب بستگی دارد.این موضوع مانند چگونگی نگه داشتن مداد نیست که شخص بتواند سریع بیاموزد،بلکه باید آن را با تجربه به دست بیاورد.
مداد راحت ترین وسیله برای تمرین و آموختن اسکیس است.با وجود این،برای کسب مهارت،تمرین با مداد خیلی سخت است چرا که مداد ویژگی های خاصی دارد.در عین حال ،این مساله نباید شما را از آموختن اسکیس با مداد دور کند،بر عکس امیدوارم ویژگی های مداد شما را جذب این ابزار کند.
خط و خط پرداز(استروک)
خط عبارت است از رشته ی بلند و پیوسته باپهنایی یکسان،درحالی که خط پرداز(استروک ها)نسبتاَکوتاه است و ازخط های شکسته با پهناهای متفاوت تشکیل شده است.خط ،نتیجه ی حرکت مداد و باقی ماندن اثر آن روی کاغذ است و درحقیقت خط ظریف و یکنواخت است .در حالی که خط پردازها با حرکت ضربه ای مداد ایجاد میشود و اغلب پر رنگ و حساب شده اند.
در اسکیس از خط برای مشخص کردن لبه های مکانی و توصیف شی مورد نظر استفاده میشود .پهنای متفاوت خط با تنظیم زاویه ی سر مداد به راحتی به دست می آید. به لحاظ نظری نوک مداد سخت خط باریک و کمرنگ و نوک مداد نرم خط تیره و ضخیم ایجاد میکند.البته با استفاده از مداد نرم درجه یک می توان خطوط متفاوتی کشید بنابر این داشتن مجموعه ای از مدادها با سرهای متفاوت ضروری به نظر نمی رسد و یکی یا دو مداد ساده برای ایجاد چنین شگردهایی (انواع خطوط)کافی است.
در اسکیس،همیشه شیوه های مناسبی برای ایجاد تنوع در پهنای خطوط و اجتناب از یکنواختی وجود دارد.برای مثال،خطوط نیمرخ (خطوط ضخیم تر)از نظر بصری باعث می شود تا شیئ از پس زمینه جدا شود ،همچنین به دید سه بعدی شیئ نیز کمک می کند.خطوط با پهنای متفاوت حس عمق و فضا را بهتر منتقل می کند،این امر،بخصوص در اسکیس هایی که از مناظر زده می شود،آشکار است.
اسکیس زدن
هدف نهایی اسکیس،برداشت گرافیکی درست از تصویر [مورد نظر]است.گرچه،شیوه تفسیر و ارائه ،موضوعی جداگانه است و هر هنرمند برای بیان آن روش های خود را به کار می گیرد. اما نتیجه نهایی اسکیس ،اغلب تحت تاثیر برخی استانداردهای مورد قبول قرار می گیرد.اسکیس باید تا حدی واقعی به نظر بیاید و موضوع کشیده شده تا اندازه ای باید قابل تشخیص باشد.برای مثال،در سطحی ساده تر ،اسکیس درخت قاعدتاً شبیه درخت باشد نه یک شخص .و در سطوح پیشرفته ،درختی کهنسال نباید شبیه به نهال باشد .تنه و شاخ و برگ آن باید به نحوی ،مشخص کننده سن درخت باشد.خانه ای با نمای سنگی باید به گونه ای طراحی شود که قسمت های باریک بین سنگ ها و سیمان مشخص و واضح باشد.مشاهده و ثبت
به منظور برداشت صحیح از تصویری که می خواهیم اسکیس بزنیم،باید زمانی را صرف کنیم و آن را به دقت مشاهده کنیم.اولین گام پراهمیت در زدن اسکیس مناسب،مشاهده دقیق تصویر مورد نظر است.این عمل باید دقیق و سریع اتفاق بیفتد.مشاهده مکرر و ثبت[تصویر مورد نظر]نیا زبه درک صحیح موضوع دارد.گاهی برای اطمینان از برقراری رابطه ای مناسب،برای آنکه موضوع مورد نظر به درستی به تصویر کشیده شود نیاز به اندازه گیری داریم.اسکیس از مناظر(به ویژه درختان) بهترین روش برای نشان دادن اهمیت مشاهده و ثبت است.این دو مزیتی باور نکردنی برای طراحان دارد چرا که تصویر با تناسب های دقیق در حکم بانک اطلاعات بصری است و برای کارهای بعدی می تواند منبع الهام و ایده به شمار آید.اسکیس از مناظر
اسکیس از منظره ای ساده،اغلب شامل این اجزا است:درخت،بوته،زمین،تپه،آب و برخی اجزای ساخته دست بشر ،مثل خانه.اسکیس از منظره ای زیبا،ترکیبی دقیق از همه یا برخی اجزای بالاست .اسکیس از تنه درخت ،یک تپه یا فقط بستری از رود،بدون در نظر گرفتن اطراف آن به ندرت پیش می آید.تصور تپه ای بدون درخت به جز در محیط بیابانی مشکل است.بنابراین باید چشمانمان را عادت دهیم تا این اجزای تشکیل دهنده مناظر را به صورت تصویری از یک ترکیب مناسب ببینند.به این معنا که ابتدا زاویه دید مناسب را انتخاب کنیم،اگر منظره ترکیب مطلوبی نداشت،با جابه جا کردن اجزا آن،ترکیب جذاب را به دست آوریم.
درختان
درختان همانطور که می توانند از مهم ترین عناصر چشم انداز تلقی شوند اسکیس از آنها نیز مشکل می نماید.زیرا درختان زنده اند ،رشد می کنند و در طی گذشت زمان دست خوش تغییر می شوند.برگ برخی درختان در زمستان می ریزد و برخی دیگر در بهار به گل می نشینند .بنابراین تغییرات فصلی می تواند در شکل ظاهری آنها تغییر ایجاد کند .مثل باد،برف و یخ.گونه هایی از درختان ،ساختار شاخه ای دارند بنابراین شکل ظاهری آنها می تواند با برگ یا بدون برگ باشد .رشد درختان تکی با توجه به فضای کافی در اطرافشان،با رشد درختان به صورت توده ای متفاوت است.تنه ی درختان مسن تر،پوسته ای شکسته دارد یا شاخه ها در پایه ی چتر درخت،خمیده شده و اغلب بخشی از ریشه ها در پایه تنه،از خاک بیرون زده و مشخص اند.این مشخصه ها نتیجه مشاهده،مراقبه و ثبت دقیق است.هر هنرمندی برای مشاهده و جستجوی جزئیات و نشانه های ویژه باید روشی مخصوص به خود داشته باشد.همچنین باید شیوه ای شخصی برای ثبت این نتایج در پیش گیرد چرا که اسکیس زدن یعنی ثبت همین نتایج.درختان در پیش زمینه
درختان پیش زمینه عمدتاً برای قاب کردن عناصر در ترکیب بندی به کار گرفته می شوند.آنها تصاویر را قاب می کنند و چشمان بیننده را به سمت مرکز صفحه-جایی که اغلب نضمون [اصلی] اسکیس قرار دارد- سوق می دهند.عناصر موجود در پیش زمینه باید با جزئیاتشان طراحی شوند چرا که به ناظر نزدیک ترند.این جزئیات مانند بافت پوسته درخت ،شاخه های کوچک،برگ ها و غیره ،به نحوی باید طراحی شوند که کانون توجه را از مرکز کار ،منحرف نکنند.به کارگیری کنتراست در جزئیات به مانند کنتراست در سایه روشن جهت تباین عرصه های بصری زمین است.درختان در یس زمینه
درختان در پس زمینه اغلب به صورت انبوه دیده می شوند،به همین دلیل بسیار متراکم به نظر می رسد و جزئیات از دست می رود.با وجود این،فرم و شکل درختان نباید فراموش شود حتی وقتی که در پس زمینه هستند.در این حالت باید از خطوط ساده با پهنای مناسب برای نشان دادن انبوه درختان استفاده کرد. از سایه زدن برای ساده کردن لایه های شاخ و برگ استفاده کنید و با ایجاد سایه های تیره و قسمت های روشن ،به موضوعی که در پس زمینه قرار دارد،حالت سه بعدی بدهید.زمین ریخت
فرم(ریخت) زمین،تپه ،درخت،قسمت های هموار و گاهی هم صخره را شامل می شود .در بیشتر مناظر ،این عناصر به صورت جدا دیده نمی شوند،مثلاً تپه و دره غالباً به صورت عناصری متضاد و مکمل یکدیگر دیده می شوند.افق منظره ای هموار اغلب در پس زمینه با فرم هایی از صخره یا کوه قطع می شود.این ترکیب ها،تصویر را در نگاه دل انگیز تر می کند و موضوع بهتری برای اسکیس زدن می باشند،همچنین لایه های بیشتری را [برای اسکیس]فراهم کرده تا به ایجاد ترکیب جالب تر کمک کند.
هنرمند هنگام اسکیس زدن از زمین،ابتدا باید به دقت این عناصر را مشاهده،سپس اقدام به طراحی کند.ساده کردن این لایه های چند بعدی زمین به خطوطی ساده،رمز تمام اسکیس های مدادی جذاب است.شگرد کار در این است که از اسکیس زدن و ثبت جزئیات ،اجتناب کنید .به دنبال کشیدن ساختار زمین و مشخص کردن موج اصلی تپه و دره باشید .شکستگی های اصلی در صخره ی کوه را مشخص کنید و با استفاده از مدادی ساده ،برش طولی آن را به صورت طرح اولیه و سردستی بکشید.جهت تابش خورشید و چگونگی تغییرات (سایه روشن ها)رشته کوه و دره ها را مشاهده کنید.امتحان کنید و ببینید که چگونه پیچ و خم خطوط مداد به طور همزمان سه بعدی بودن زمین را می تواند نشان دهد.از سایه های موازی برای نشان دادن شیب ها و ناهمواری ها استفاده کنید.
مداد بهترین وسیله برای راندوی زمین است زیرا نوک نرمی دارد و فشار را به راحتی تحمل می کند و با اعمال فشار نوک نرم آن پهن و به حالت اسکنه ای تبدیل می شود.با هر چرخش مداد ،پهنای خطوط را می توان تغییر داد و تصویری ساده از برش طولی منظره ی [مورد نظر] کشید.هیچ وسیله ی دیگری مانند مداد نمی تواند این جلوه ی متنوع را ایجاد کند.
اسكيس چيست ؟
همانگونه كه جهت ارايه يك متن ادبي از قلم و سخن استفاده مي كنيم و ارايه خوب آن بر حسب اينكه چگونه از كلمات بهره بگيريم و فكر را در قالب آن جايي دهيم مشخص خواهد شد . در معماري نيز وسيله ارايه ترسيم وطراحي مي باشد كه بر حسب مهارتمان در نوع ترسيم مي توانيم محتوي و مفاهيم فكري معمارانه را در قالب يك طرح معماري به بيننده منتقل كنيم . مسلم است كه هر چه نحوه ارايه بهتر و قويتر باشد يعني مفهوم و خواسته مان را بهتر معرفي و ارايه نماييم بيننده و سفارش دهنده راغب تر خواهد شد و اگر موضوعي به صورت مسابقه در بين عدخايي از معماران برگزار شود و ضوابط درست در انتخواب آن به كار رود معمولا هييت قضاوت كننده به آن توجه بيشتري خواهند كرد كه كار را با ارايه معمارانه و كيفيتي بهتر و جذابيت خاص آن عرضه كرده باشد .
فلسفه اسكيس در معماري و برگزاري برنامه آموزشي براي آن بر اساس همين نگرش مي باشد . چون اگر يك معمار خوب و درست فكر كند و قادر نباشد افكارش را به نحو شايسته و صحيح منتقل نمايد در اجتماع حرفه ايي موفق نخواهد بود .
اصول اوليه اسكيس در دروس پايه ايي معماري گنجانده شده است . طراحي دست آزاد و هندسه و پرسپكتيو عوامل اوليه جهت تمرين و بدست آوردن مهارت اوليه مي باشد .
حال ببينيم اسكيس چيست و چگونه مي توان به مهارت هاي قابل قبول در آن دست يافت .
اريه فكر اوليه ايي كه بتواند مفاهيم اصلي كار را نما يش دهد را اسكيس مي گويند بنابراين نه تنها در معماري بلكه در تمامي رشته هاي هنرهاي تجسمي نيز اريه اسكيس از اهميت خاصي برخوردار مي باشد ولي بهتر است هر رشته از وسايل تخصصي خود در اريه آن بهره ببرند .
يك نقاش مي تواند انواع رنگها قلم موها و وسايل ترسيم را در اسكيس خود به كار ببرد در صورتي كه يك معمار لزوما نيازي به آن سبكها و وسايل آن نقاش نخواهد داشت ولي آنچه بديهي است اينكه مدت زمان طراحي و ارايه يك اسكيس بر حسب ابزار بكار رفته مي تواند متفاوت باشد . در هر صورت يك معمار موظف خواهد بود كه در مدت زمان ارايه اسكيس را تقليل دهد و مهارت خود را به يك حداقل قابل قبول زماني و كيفي برساند .
به همين منظور است كه در دانشكده معماري اسكيس را به صورت مسابقه با يك مدت زمان محدود برگزار مي كنند .
مهمترين عامل در دستيابي به مهارتهاي لازم و ارايه اسكيس موفق علاقه توام با كوشش و تمرين مداوم است .
اين دو عامل كمبود استعداد فرد را جبران مي كند . اگر چه استعداد عامل مهمي است كه پيشرفت انسان در هر زمينه ايي كه از آن برخوردار باشد در زمان كوتاهتر از حد طبيعي تضمين مي كندولي كمبود آن با دو عامل ذكر شده فوق جبران پذير است . تمرين در طراحي به خصوص طراحي دست آزاد قاعدتا بايد قبل از شروع تحصيل در معماري آغاز كرد و اگر كسي پس از قبولي در رشته معماري تمرين در اين زمينه را آغاز كند و آنرا جدي بگيرد به سرعت از مواهب آن بهره مي گيرد .
عامل ديگري كه در مراحل اوليه ياري دهنده دانشجو در يادگيري اسكيس مي باشد مطالعه و مشاهده كارهاي خوب و تقليد از تكنيك و روشهاي بكار گرفته شده آنهاست .
مسلما در مراحل پيشرفته اين روش كاربرد خوبي نخوهد داشت چون يك معمار پس از طي تجربه هاي گوناگون بايد خود به روش خاصي با كيفيت مطلوب دست يابد و به اصطلاح صاحب سبك شود . بنابر اين نحوه ارايه كارهايش نيز بايد شناسنامه داشته باشد.اسکیس و طرح ترسیمی
به عنوان روشی برای آموزش و یادگیری هدف از اسکیس زدن توسعه همه توانایی های یک دانشجو است.
این روش ممکن است به موارد زیر کمک کند:
_ توسعه آگاهی
_دیدن و انتخاب « جوهر »
_ارتباط برقرار کردن با خود و ایده های خود
_ توسعه، پرورش و درک ایده ها
_مراوده مفاهیم با مردم طی فرایندی درست
_ مورد توجه قرار دادن و خوشایند کردن طراحی
استفاده از کامپیوتر در فرایند طراحی به سرعت در حال توسعه است. کامپیوتر سریعتر و دقیقتر از انسان است و اطلاعات متنوع و متمایز را آنگونه که مطلوب است با هم ترکیب می کند. کامپیوتر به عنوان ابزاری برای اسکیس زدن، توسعه یافته است، اما ماشین، سخت افزار و ماشین های ساخته شده توسط انسان موانعی در فرایند خلاق طراحی در مقایسه با اسکیس زدن روی کاغذ هستند. تفاوت بین اسکیس زدن و دیدن ایده ها در کامپیوتر، در درگیر شدن مستقیم با موضوع است، ذهن ناخودآگاه اطلاعات ضمنی را در اثنای روند اسکیس زدن تولید می کند و آن ها را دور می ریزد. دلیل اصلی برای اسکیس زدن با دست، اهمیت یادگیری و دانستن چگونگی « دریافت، حفظ، و خلق » تاثیرات محیطی به طور مستقیم، به موقع و در لحظه و مکان خاص خود است.در این قسمت در مورد راندو توضیحاتی از کتاب "راندو،ترسیم و پرسپکتیو"
"نویسنده:میک دابلیو.لین،آسلا"
همه راندوها یا تصاویر به طور کلی با یکی از سه نوع ابزار زیر انجام می شوند:
خشک، نیمه مرطوب، مرطوب.
خشک:ابزار خشک، در آب حل نمی شود و معمولاً پاک شدنی می باشد، به آسانی حمل و سریع به کار برده میشود.علاوه براین، ابزار خشک تغییر تدریجی ارزش لازم را برای اکثر ترسیم ها، به آسانی ایجاد می کند.
ابزار خشک (مداد و پاستل)
1.مداد معمولی
2.مداد نجاری
3.مداد سیاه رنگ
4.مداد زغالی
5.مداد رنگی
6.مداد رنگی مخصوص کاغذ چاپ با خط سیاه یا قهوه ای
7.پاستل معمولی
8.پاستل مخصوص کاغذ کالک زرد
نیمه مرطوب:ابزار نیمه مرطوب شامل جوهر و ماژیک می شود.ابزارهای مرطوب هنگام استفاده ،نیمه مرطوب به شمار می آیند زیرا بسیار سریع خشک می شوند.ابزار نیمه مرطوب برای ایجاد تغییر تدریجی ارزش خط یا سایه گاه در ترسیم به کار میرود.تنوع انتخاب رنگ ،با سهولت کاربرد آن مرتبط است بنابراین آن را برای حرفه ای ها ایده آل می سازد.
ابزار نیمه مرطوب(جوهر ماژیک)
9. مرکب معمولی
10. آب مرکب
11. زیپاتون رنگی با دور خط قلم مرکب
12. زیپاتون سیاه و سفید با دور خط قلم مرکب
13. ماژیک معمولی
14. ماژیک با مداد رنگی
15. ماژیک با لایه استات جوهر
16. ماژیک با رنگ لعابی و پاستل
17. ماژیک روی کاغذ کالک زرد
18. ماژیک روی کاغذ چاپ (زغال اصل) 19. ماژیک روی لایه پلی استری
20. ماژیک روی کاغذ چاپ سپیا(قهوه ای مایل به قرمز)
مرطوب:هنگام استفاده از ابزار مرطوب به آب نیاز داریم زیرا در آب حل می شوند.مانند آبرنگ، رنگ لعابی و گواش که معمولاً پاک نمی شوند.به طور کلی برای استفاده موفقیت آمیز آنها به مهارت زیادی نیاز است.رنگدانه های مختلفی باید با یکدیگر ترکیب شوند تا تغییرات ارزشی نامحسوسی ایجاد کنند.تکنیک های ابزار مرطوب به هنرمند اجازه می دهند تا نواحی وسیعی را در زمان کوتاهی رنگ کند همچنین بزرگترین طیف رنگی ممکن را فراهم می آورند.
علاوه بر سه نوع ابزار اصلی، تکنیک های ترکیب ابزار نیز وجود دارد که اغلب برای خلق آثار خاص به کار می روند و ابزار مرطوب با مرطوب، مرطوب با خشک یا ابزار خشک با مرطوب را ممکن است در بر بگیرد.ابزارهای مرطوب به ویژه، برای ایجاد تغییر یا تصحیح مفید می باشند.ابزار کدر ومات مانند رنگ لعابی، ابزاری شفاف مانند ماژیک را سریع می پوشاند، برای مثال هنگام پوشاندن خطاها کاربرد دارد.
ابزار مرطوب :(آبرنگ، رنگ لعابی، ایر براش،آکریل). آبرنگ معمولی 22. آبرنگ با دور خط قلم مرکب
23. مخلوط آبرنگ و رنگ لعابی
24. رنگ لعابی معمولی
25. ایر براش معمولی
26. ایر براش با دور خط قلم مرکب روی کاغذ سپیا
27. آکریلیک با دور خط قلم مرکب
از بین این 27 نوع ،8 مورد آن بیشترین کاربرد را برای حرفه ای ها دارد:مداد، مدادرنگی، پاستل، قلم مرکب، ماژیک، آبرنگ ،رنگ لعابی و ایر براش.جزئیات هر کدام در زیر آورده شده است.آشنایی کامل با ازارها و انتخاب آگاهانه آنها می تواند موفقیت شما را در پروژه تان قطعی کند.برای هر ابزار مقدمه کوتاهی آورده شده است که شما را با نوع راندو ،خصوصیات کلی آن ،قابلیت ها، محدودیت ها و کاربرد مناسب آن آشنا می سازد روند ساده گام به گام بهترین روش ها را برای استفاده از ابزارهای مورد مطالعه ارائه می دهد.فهرستی فنی از سر قلم ها نیز آورده شده که به شما کمک می کند تا حداکثر استفاده را از ابزار ها ببرید.
مداد
راندوهای مداد به دو گروه طبقه بندی می شوند:مدادهای گرافیتی و مومی.از آنجایی که مداد چندمنظوره است و می تواند ارزش سایه گاه ساده یا خطی ایجاد کند در بین حرفه ای ها از محبوبیت خاصی برخوردار است.راندو با مداد به خصوص نوع گرافیتی راحت پاک می شود و امکان اصلاح و تغییر فوری را فراهم می کند.فقط با یک نوع سر قلم،می توان ارزش های بسیاری را در ترسیم ایجاد کرد.انواع مداد شامل گرافیت، زغال،مداد سیاه پریسما کالر،ماژیک چینی و دیگر مدادهای مومی می شود.بعضی اوقات که می خواهیم راندوها را کامل کنیم ،مداد مناسب ترین وسیله برای اسکیس های سریع است.
جنس مداد
مدادهایی با نام و اسامی:شماره 2،KOHI-NOOR,6B,2B,HB(سیاه) شماره 2؛زغالDixon,Eagle314,BB Wolff's شماره 303؛مداد نجاری 6B...
گام به گام
1. سر مداد را آماده کنید و طرح اولیه شکل اصلی رسم را بکشید.مطمئن شوید که از پرسپکتیو و ترکیب راضی هستید.
2. دور خط دلخواه را روی کاغذ مناسب رسم کنید و ارزش و فضای سفید خالی مورد نیاز را تعیین کنید به نواحی سایه گاه و سایه توجه کنید.
3. ترکیب را رسم کنید .به جای حرکت دست از حرکات مچ و بازو استفاده کنید.خطوط 45 درجه و تغییر تدریجی ارزش را به کار ببرید.از یک سمت صفحه یا شیء به سمت دیگر کار کنید.به منظور اجتناب از سیاه شدن، ابتدا نواحی روشن سپس تیره را کار کنید.
4. جزئیات،سایه گاه و سایه را اضافه کنید.بعد از تکمیل شدن راندو،بر روی آن افشانه ثابت کننده بزنید تا خطوط مدادی به کاغذ بچسبد.از روکش های قابل برداشتن نیز استفاده کنید تا بعد در صورت لزوم بتوانید تغییرات یا اصلاحات ضروری را روی آن انجام دهید.
تکنیک های سر قلم
استفاده از پاک کن را به حداقل برسانید.
از جهت خط ،برای تقویت نقوش برجسته سطح رسم استفاده کنید.
رسم خطوط مداد را از لبه های کاغذ یا برگه آغاز کنید یا خطوط را در لبه خط کش یا وتر مثلث تمام کنید تا بتوانید دور خط را نشان دهید.
ابتدا با قرار دادن شیء زبر و بافت دار در زیر ترسیم ،بافت های خاصی ایجاد کنید سپس مداد را به کار گیرید.
نواحی پررنگی مانند ابر یا تصویر آب را از طریق پاک کردن به وسیله پاک کن ایجاد کنید.
مداد رنگی
مدادهای رنگی به راندو شور و هیجان می دهند؛به آسانی با هم ترکیب می شوند،به خوبی کنترل می شوند و می توانند نور یا تغییر ارزش را سریع ایجاد کنند.مداد رنگی ابزاری فوق العاده جذاب برای نمایش تصاویر است.مداد رنگی های نوع مومی که تا 120 رنگ آن موجود است،نمی توانند نور را به خوبی مداد رنگی های گرافیتی انعکاس دهند.آنها جلا ندارند و رطوبت به جای می گذارند.این نوع مدادها می توانند روی زمینه های مختلف-کاغذ و صفحه های متفاوت-استفاده شوند همچنین می توانند بافت های زیادی ایجاد کنند.راندو با مداد رنگی می تواند بدون کشیدن طرح انجام شود و اگر به درستی به کار برده شود اثرات ایده آلی برجای می گذارد.مدادهای رنگی (کاربرپسند)می باشند و برای مطالعات طراحی سریع نیز به اندازه ارائه گرافیک نهایی مؤثرند اما به خاطر سر نازکشان وقت زیادی می گیرند.
جنس مداد رنگی
مجموعه 48 یا 60 تایی مداد پریسما کالر برل با رنگهای زیر ساخته می شود:سفید،20%خاکستری گرم،50%خاکستری گرم،مشکی ،صورتی مایل به سرخ،قرمزآتشی،قرمز روشن لاکی ،قرمز سیر ،نارنجی ،کرم،زرد قناری،اخرایی مایل به زرد،قهوه ای مایل به زرد،سپیا(قهوه ای مایل به قرمز)،گل بهی،سبز مایل به آبی ،سبز سیبی،زیتونی،چمنی،سبز خالص،آبی نیلی روشن،آبی خالص،آبی کپنهاگ،آبی نیلی،آبی کبود.
گام به گام
1. برای رسم اسکیس روی کاغذ از مداد قرمز استفاده کنید.
2. رنگهای اصلی روشن را به کار بگیرید.از یک سمت صفحه به سمت دیگر کار کنید.قبل از کار با هر مدادرنگی سر آن را بتراشید و از نواحی روشن به تیره کار کنید.فضای سفید مناسب را نیز منظور کنید.
3. از رنگهای تیره بیشتر استفاده کنید.اصول رنگ را هرگز فراموش نکنید.
تکنیک های سر قلم
از روشن ترین رنگ شروع کنید و ارزش های تیره را به تدریج بیفزایید.
از کاغذ با بافت نرم برای داشتن رسمی واقعی و واضح استفاده کنید.
از استفاده از رنگهای مختلف پرهیز کنید.هنگامی که شما از رنگی استفاده می کنید،آن را روی تمام عناصر رسم اعمال کنید.
برای هیجان بخشی به رسم از جفت رنگ استفاده کنید.برای مثال،به چمن قرمز و به آسمان نارنجی اضافه کنید یا کوسنی زرد روی صندلی بنفش رسم کنید.
رنگهای سایه گاه خاکی را به کار ببرید.تا جای ممکن از رنگهای براق اجتناب کنید تا به نتایج واقعی تری دست یابید.دور خط را بکشید و جزئیات را با مداد مشکی اضافه کنید.
از مداد مشکی استفاده کنید تا فضاها و ارزش سایه گاه را بپوشاند؛این کار حالت رنگی متعادلی خلق می کند و زمانی انجام می شود که از همه رنگها استفاده شده است.ماژیک
ماژیک بر خلاف دیگر ابزار،مرطوب به کار برده می شود اما تقریباً سریع خشک می شود.این ابزار شبیه آبرنگ است چرا که با ابزاری شبیه قلم مورد استفاده قرار می گیرد.رنگهای واقعی می توانند به آسانی بدون ترکیب رنگها یا استفاده از قلم مو به دست آیند.این ابزار چند کاره است و دایره وسیعی از رنگ و سر قلم را برای کاربران فراهم میکند و با ابزارهای دیگر مانند مداد رنگی تناسب دارد.
برخلاف دیگر ابزارهای مرطوب از ماژیک میتوان تقریباً روی هر کاغذی استفاده کرد مانند کاغذ کالک و پوستی و ارزش ها و نتایج مختلفی را به وجود آورد.کار اصلی ممکن است بعد از مدتی محو شود به خصوص اگر در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار گیرد و یا زمانی طولانی از آن بگذرد ؛بنابراین به منظور نمایش آنها ،به کمک عکس یا تهیه کپی می تونا از این تاثیرات جلوگیری کرد.
گام به گام :کلی
1. ابتدا از مداد معمولی قرمز برای رسم اسکیس استفاده کنید.
2. روی کاغذ پوستی ،دور خطهای مورد نظر را رسم کنید و با مداد یا قلم و مرکب جزئیات را اضافه کنید.
3. روی کاغذ چاپ دیازو،از روشن ترین ماژیک استفاده کنید و هربار روی یک موضوع تمرکز کنید.ارزش های تیره تر را برای رسیدن به نتیجه مطلوب و اجتناب از ظاهری آب مانند ،به تدریج اضافه کنید.
4. با اضافه کردن رنگهای تیره و افزودن جزئیات توسط مدادرنگی یا دیگر ابزار رسم را کامل کنید.
گام به گام: ایجاد تغییرات تدریجی ارزش
1. 3 تا 5 ماژیک یک رنگ با ارزش هایی از روشن تا تیره انتخاب کنید.
2. روشن ترین رنگ را چندین بار به صورت عمودی بر روی کل سطح بکشید.
3. در حالیکه روشن ترین رنگ مرطوب است از رنگ تیره بعدی برای پوشش تقریباً دو سوم سطح استفاده کنید.سمت راست لبه را برای مرطوب ماندن چندین بار رنگ کنید.بلافاصله از اولین رنگ استفاده کنید و آن را چندین بار به صورت عمودی در جایی که دو رنگ به یکدیگر رسیده اند به کار ببرید تا برجستگی خط کمتر شود.
4. در حالیکه رنگ دوم هنوز مرطوب است از رنگ تیره بعدی برای پوشش یک سوم سطح باقیمانده استفاده کنید.ماژیک را اطراف لبه سمت راست بکشید.بلافاصله از رنگ دوم برای تمیز کردن خط بین دو رنگ استفاده کنید.
5. استفاده از رنگهای بیشتر ،تکرار فرآیند را می طلبد.ماژیک ترکیبی بی رنگ مانند روشن ترین رنگ به ترسیم ظاهری آبرنگ مانند و نرم می دهد.
تکنیک های سرقلم
•هنگامی که دور خطهای رسم اصلی به آسانی دیده نمی شوند،لازم است با یک روان نویس مشکی همه دور خطها را دوباره ترسیم کرد.هرچه ارزش ،روشن تر و رسم،کوچک تر باشد باید قلم نازک تری به کار برده شود.
•رنگهای ماژیک با به کار بردن رنگی روی رنگ دیگر ممکن است با یکدیگر ترکیب شوند .برای مثال رنگ سبز حاصل به کارگیری رنگ آبی روی زرد است.
•برای راه راه کردن سطح ،اولین لایه ماژیک را بزنید و 2 تا 3 دقیقه صبر کنید تا خشک شود سپس از همان ماژیک برای سطح مورد نظر استفاده کنید.
•به کارگیری 2 لایه رنگ و صبرکردن بعد از زدن هر لایه ،ارزش تیره بعدی را به وجود می آورد.برای مثال 2 لایه از خاکستری شماره 4 با خاکستری شماره 5 یکسان است.
•به منظور دسترسی و ارجاع سریع به رنگها فهرستی از ماژیکها در طیف های گسترده و با دامنه ای از ارزش های مطلوب تهیه کنید.
•ماژیک ها در محیط گرم به آسانی خشک می شوند بنابراین باید در محیطی خنک نگهداری شوند.اگر ماژیکی خشک شد،اگر ماژیکی خشک شد،می توانیم با اضافه کردن چند قطره حلال دوباره از آن استفاده کرد.این کار ممکن است تا حدودی از شدت رنگ بکاهد.
•از نوار چسب یا وسایل مناسب دیگر مانند کاغذنگهدار یا ماسک استفاده کنید تا ظاهر خط راست و صاف شود.
•خطهایی که با خط کش رسم می شوند مانند گونیا ،اغلب خطی محو و مشکی بر جای می گذارند.استفاده از یک مقوای ضخیم یا تخته ای نازک به جای خط کش این مشکلات را حل میکند؛مایع ماژیک جذب تخته می شود و این خطوط محو را ناپدید می کند.
•ترکیب سریع تغییر تدریجی ارزش می تواند با استفاده از یک مداد سفید به دست آید.مداد سفید را در حالیکه فشار به تدریج از یک سمت به سمت دیگر کاهش می یابد به کار ببرید.
•در صورت لزوم از مداد سفید یا مرکب پلیکان سفید برای قسمت های روشن استفاده کنید.
•برای داشتن ظاهری درخشان،با همان رنگی که از شیء بازتاب شده،روی سطح صاف ،خطهای عمودی بکشید.
•استفاده از رنگ تیره یا ابزاری مات مانند رنگ لعابی کمک می کند تا خطاها پنهان و ترسیم تصحیح شود همچنین می توان به سادگی آن ناحیه را برید و کاغذ جدیدی اضافه و آن را دوباره رنگ کرد.
رنگ لعابی
رنگ لعابی بر خلاف آبرنگ ابزاری مات است که با آب ترکیب می شود.ویژگی مات بودنش کنترل آن را نسبت به آبرنگ آسان تر و امکان تصحیح را برای هنرمند فراهم کرده است ؛همچنین به عنوان ابزار مکمل ابزارهای رنگی دیگر می توان از آن استفاده کرد ،به خصوص با ماژیک .این ابزار برای افزودن جزئیات و عناصر پیرامون مانند تصاویر،خودروها و گیاهان فوق العاده است و بر روی سطوح مختلفی مانند تابلوها و کاغذهای مخصوص استفاده می شود.
هنگام استفاده از رنگ لعابی ،سعی کنید از پیش زمینه به پس زمینه حرکت کنید تا فضای سفیدی باقی نماند.هنگامی که روی جزئیات کار می کنید به پوششی نیاز است تا مانع از رنگ شدن فضاهای اطراف شود .این کار زمان زیادی را می طلبد همچنین فرد مبتدی به تمرین زیادی نیاز دارد.
ابزار تکنیک رنگ لعابی
قلم موی گرد شماره 3 و 8 ،قلم موی صاف 6 میلی متر،9 میلی متر،2.5 سانتی متر و 5 سانتی متر ،نوار،پلیکان سفید ،آبرنگ آبی وینزور و نیوتن،گواش دیزانرز،قهوهای مایل به قرمز،قهوه ای سوخته مایل به قرمز،مشکی کهربایی،رنگ گل میخک،سبز ثابت،زرد طلایی،زرد لیمویی.
گام به گام
1. با استفاده از مداد اسکیسی رسم کنید.اسکیس را با کاغذ کاربن به تابلو نقاشی منتقل کنید.کاغذ نگهدار را برای پوشش ساختمان ،جاده،پارکینگ ها و غیره به کار بگیرید.از ابزار آکریلی برای نقاشی آسمان و سطوح زمین استفاده کنید .آکریل ها بسیار محکم و سخت می باشند و به آسانی آسیب نمی بینند.
2. همه ی کاغذ نگهدار را جدا کنید و کاغذ نگهدار جدیدی روی ترسیم قرار دهید.کاغذ نگهدار فضایی که اکنون نیاز به رنگ آمیزی دارند مانند ساختمان،پنجره ها،پشت بام و غیره را جدا می کند.
3.مرحله بالا را برای راندو پارکینگ و نواحی دیگر مانند جزئیات میان زمینه و پس زمینه تکرار کنید.
4. در آخر،عناصر پیرامون مورد نیاز شامل افراد،گیاهان،خودرو و چشمه را اضافه کنید.
تکنیک های سر قلم
•از روش تصویر روی تابلو رنگی استفاده کنید.برای مثال ساختمانی بژ رنگ را نقاشی می کنید تابلویی بژ رنگ انتخاب کنید،بنابراین لازم نیست تمام ساختمان را رنگ آمیزی کنید.
•رنگ آمیزی را از پیش زمینه شروع کنید و به پس زمینه بروید.در پس زمینه از ارزش های تیره تر استفاده کنید.
•از آکریلیک برای رنگ آمیزی نواحی بزرگ،مانند چمن پیش زمینه ،استفاده کنید.این عمل طی فرآیند رنگ آمیزی،پوشش بیشتر را میسر می کند و منع از برجای ماندن لکه آب بر روی رسم می شود.
•برای آسمان از ایربراش و پاستل استفاده کنید تا منظره ای واقعی تر داشته باشید.
•برای رسم خطوط مستقیم توسط قلم مو،یک خط کش t تهیه کنید.ممکن است یک اشل معماری نیز کاربرد داشته باشد.بحث های تئوری راندو
افزودن عناصر محیط پیرامون و جزئیات گوناگون در خلق ظاهری واقع نما کمک می کند و ترکیب رسم را غنی می سازد.ممکن است عناصر نامطلوب را پنهان کنیم در حالیکه به موضوعات جذاب بیشتر اهمیت می دهیم.
عناصر محیط اطراف شامل اجزایی است که در ترسیم آورده می شود و نقاط کانونی را شکل می دهند و هر چیزی از آسمان و درختان گرفته تا خودرو ها و افراد را در می گیرد.این عناصر به ترسیم مقیاس می دهند و طرح را واضح تر می نمایانند.در کل،عناصر محیط پیرامون ،رسم را قابل قبول و طبیعی تر می سازد.برای مثال ساختمانی که بدون مردم یا درختان راندو شود حس اوج خود را از دست می دهد و دیگر به اندازه زمانی که عناصر جالب را شامل می شد جذاب نیست.
افراد
افراد عناصر بسیار مهم انسانی را در طرح ایجاد می کنند.آنها با حضور خود اظهار می کنند که هدف از معماری و فضای اطراف استفاده و لذت بردن از آنهاست .از آنجایی که رسم افراد مشکل است بسیاری از طراحان آنها را در ترسیم نمی آورند.این کار با مشاهده و تمرین آسان می شود.افراد را از روی کتاب ،روزنامه ،عکس و اسلاید ها ترسیم کنید.فایلی از افراد با مقیاس ها،فعالیت ها و حالات مختلف تنظیم کنید تا زمانی که به نوع مشخصی از افراد برای فضایی نیاز پیدا کردید ،آمادگی رسم آن را داشته باشید.
افراد باید با فضا هماهنگ باشند ؛برای مثال ،بچه ها در زمین بازی و اطراف استخر دیده می شوند؛همچنین افراد به گروه ها یا دسته های مختلف تعلق دارند.افرادمتعددی برای جلوگیری از ناهماهنگی فضا با یکدیگر راه می روند تا فضا را واقعی جلوه دهند.همچنین می توان حالاتی مانند نشستن،دویدن،پریدن و دوچرخه سواری را افزود تا جذابیت را دو چندان کند.گام به گام:فیگور :
1 - خط دید (افق) را ترسیم و فرض کنید سطحی با ارتفاع 1.5 متر است.از این به بعد هر شکلی که از پایین این خط رسم می شود همیشه ارتفاع 1.5 متری دارد.برای مثال تیر چراغ بلند تر در ترسیم نسبت به تیر چراغ کوتاه تر ،نزدیک تر به نظر می رسد اما آنها دقیقاًهم اندازه می باشند.چشم های تمام افراد را روی خط دیدی که رسم کرده اید، بکشید و از آن خطی عمودی برای بدنه رسم کنید .در این حالت مردم به جای اینکه معلق یا فرورفته شوند ،روی سطح زمین به نظر می آیند .(اگر خط دید در 3 متری یا بیشتر قرار بگیرد به این معنی است که نگاه بیننده به سمت بالا است و افراد به گونه ای قرار می گیرند که گویی به تناسب در مقیاس 1.5 متری قرار گرفته اند.)
2 - برای رسم یک فرد،کمی بالا تر ازسرش یک خط بکشید تا بتوانید پیشانی و مو را رسم کنید.خط را دو قسمت کنید.باسن در وسط قرار دارد.فاصله ی باسن تا زمین را به دو نیمه تقسیم کنید.زانو ها در وسط است.نیمه ی بالایی تنه را نیز دو قسمت کنید.شانه ها کمی بالاتر از نیمه ی میانی بدن می باشند.آرنج و مچ در میان باسن و شانه قرار دارند.
چانه کمی پایین تر از فاصله ی بین بالای سر و شانه ها قرار دارد.شانه و باسن با اندکی زاویه در جهت مخالف یکدیگر می باشند.زانو و قوزک پا با باسن موازی اند.
بعد از اینکه اعضای بدن در جایشان قرار گرفتند،اسکلت را رسم کنید و با اضافه کردن لباس،مو،کفش و غیره آن را تکمیل کنید.
3 - از فایل ترسیم یک فیگور انتخاب کنید و اگر اندازه ی مناسبی دارد آن را روی خط دید قرار دهید یا کپی کنید.با مداد قرمز حالت پیکر را رسم کنید سپس با روان نویس مشکی دور خط آن را بکشید.به خاطر بسپارید که در[رسم]خط هایتان راحت باشید و از نقاط و شکاف ماهرانه،زاویه های همپوش و خطوط با وزن متغییر و خطوط بافتدار و خطوط تیره -روشن-تیره استفاده کنید.
4 - رنگ آمیزی را با ماژیک شروع کنید.رنگ روشن و تغییر تدریجی ارزش را به کار ببرید و فضای سفید نیز باقی بگذارید.چند مرتبه رنگ آمیزی نکنید و خطوط را راخت و سریع بکشید.از اصول جفت رنگ و تکرار رنگ برای خطوط،روی لبه ها و نقاط استفاده کنید.
5 - ارزش های تیره تر ماژیک و سایه گاه و سایه را بیفزایید سپس با مدادرنگی و قلم سفید آن را روشن کنید.
6 - با استفاده از خطوط تکرار و ممتد صورت را شبیه تخم مرغ بکشید .آن را 4 قسمت کنید .دوباره هر خط افقی را به دو نیمه تقسیم کنید تا مکان چشم ها پیدا شود .هرخط عمودی را به دونیمه تقسیم کنید تا خط مو و محل بینی مشخص شود.گوش ها بین چشم ها و بینی و دهان میان بینی و چانه قرار می گیرد. 7.جزئیات بیشتری را به چشم ها،بینی و دهان بیفزایید.و یا جزئیات را حذف کنید و یک t ساده بکشید.سپس اجزای صورت را رسم کنید.گیاهان
گیاهان در پلان ها و ترسیمات نما حس مقیاس را القا می کنند و رسم را طبیعی جلوه می دهند همچنین درآنها از ترکیب زیگزاگ و انبوه-تهی استفاده می شود.گیاهان از نظر قالب ،شکل،اندازه،و رنگ متنوعند و به طور کلی به سه نوع اصلی طبق بندی می شوند:درخت،بوته و پوشش زمین.درختان و بوته ها مجدد به دو گروه تقسیم می شوند:تیره مخروطیان(همیشه سبز)و برگ ریز.
تکنیک های سر قلم:درختان در پلان
تکنیک های سر قلم :بوته ها و پوشش های زمین در نما
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و ششم دی ۱۳۹۰ ساعت 10:35 توسط مرضیه مهجوری
|