دریچه ای برای معمار

فضا:

فضای شهری، فضای خالی بین ساختمان ها نیست، بلکه مفهومی است دربرگیرنده ی محیط کالبدی، فعالیت ها، رویدادها و روابط میان آنها (مدنی پور، 1384 ).

فضای شهری به باور اندیشمندان معماری و شهرسازی، فراتر از فضای کالبدی و مولفه های هندسی آن است. فضای شهری در یک تعریف عام، شامل فضای زندگی شهروندانی است که آگاهانه یا ناآگاهانه برای رسیدن به مقاصد مختلف طی می شود(پاکزاد، 1375).

 ماتین خیابان ها، بلوارها، میدان ها، پارک های شهر به انضمام نماهای ساختمانی که آن فضا را تعریف نمود ه اند جزء فضای شهری و در حیطه مطالعات طراحی شهری میداند (گلکار، 1378 ).

فضاهای عمومی شهر بایستی امکان ایجاد ارتباطات اجتماعی و فرهنگی را نیز فراهم آورند (کارموناو همکاران، 1388: 195) زمانی که فضا به معنا بگیرد، مکان بوجود می آید و به گونه ای ما به دنبال تحلیل مکانهای عمومی هستیم. فضاها شامل ۳ دسته خصوصی، نیمه خصوصی و عمومی هستند.

 فضاهای شهری:

آن دسته از فضاهاي باز عمومي كه در آن تعامل اجتماعي بين شهروندان با هم و با محيط رخ مي‌دهد.

میدان ترافالگار لندن:

پله شهری:

خیابان شانزلیزه:

 ونیز ـ ایتالیا:

انواع فضاهای عمومی در شهر:

ورودی: ورودی شهرـ ورودی محله

میدان: میدان تشریفاتی ـ میدان شهری ـ میدان محلی

خیابان: بزرگراه ـ بلوارـ خیابان شهری ـ خیابان عبوری ـ خیابان محلی ـ کوچه و بن بست ـ پیاده راه

کناره آب: کنار رود اصلی یا فصلی ـ کنار ساحل یا دریاچه

پله: پله شهری ـ پله محلی